Claude Henri de Saint-Simon (1760-1825)
Claude Henri de Saint-Simon
Henri de Saint-Simon, Fransızca toplumsal teorisyen ve Fransız sosyal kuramcısı olan Saint-Simon'un, Comte (sayı) tam Claude-Henri de Simon'da Hıristiyan sosyalizmin baş kurucuları. Nouveau Christianisme (1825) adlı büyük eserinde, sanayi ve toplumun bilimsel organizasyonuna eşlik etmesi gereken bir kardeşlik ilan etti.Hayatı;
Saint-Simon, yoksul bir aristokrat aileden doğdu. Dedesinin kuzeni Louis XIV mahkemesinde yaptığı anılarla ünlü Duke de Saint-Simon'du. Henri, Charlemagne'den köken almak istedi. Özel hocalar tarafından düzensiz eğitildikten sonra, 17 yaşında askerlik görevine girdi. Fransa tarafından İngiltere'ye karşı bağımsızlık savaşında Amerikan kolonilerine yardım amacıyla gönderilen ve 1781'de Yorktown'da bir topçu kaptanı olarak görev yapan alaylardaydı.
Fransız Devrimi sırasında Fransa'da kaldı ve burada bir arkadaşının öne sürdüğü fonlarla yeni kamulaştırılmış arazi satın aldı. Terör Hükümdarlığı sırasında Palais de Luxembourg'da tutsak tuttu ve Devrimci paranın değer kaybetmesi nedeniyle kendisini muazzam derecede zengin bulmaya başladı. Parlak salonlarında, her kesimden önde gelen insanları eğlendiren, ihtişamlı ve ruhsal bir yaşam sürdürdü. Birkaç yıl içinde kendini iflas ettirmişti. Ecole Polytechnique'deki kurslara katılarak, seçkin bilim insanları eğiterek, bilim çalışmalarına yöneldi.
Saint-Simon, ilk yayınlanan eserinde, Cenevre'de (1803; "Çağdaşları Cenevre sakini harfleri") yayınladı; bilim adamlarının papazların yerini toplumsal düzen içinde almasını önerdi. Siyasi güç sahibi mülk sahiplerinin, sadece bilginin ilerlemesine sübvanse ederek kendilerini korumayı umduklarını savundu.
1808 yılına gelindiğinde, Aziz Simon yoksullaştı ve hayatının son 17 yılı esas olarak cömertlik derecesinde yaşıyordu. Birçok sonraki yayınları arasında De la réorganisation de la société européenne (1814; "Avrupa Topluluğu'nun Yeniden Düzenlenmesi Üzerine") ve L'industrie (1816-18, Auguste Comte ile işbirliği içinde "Endüstri") vardı. 1823 yılında Saint-Simon kendisini bir tabanca ile öldürmeye çalıştı ancak bir gözü çıkarmayı başardı.
Hayatı boyunca Saint-Simon, kendisini sosyal fikirleri için destek bulmaya çalışan uzun bir dizi projeye ve yayına ayırdı. Bir düşünür olarak, Saint-Simon sistem, açıklık ve tutarlılık bakımından yetersizdi ancak modern düşünceye, özellikle de sosyal bilimlerdeki etkisine inkar edilemez. Sosyalist öğretilerinin ayrıntılarından başka, temel düşünceleri basittir ve Fransız Devriminin kan dökülmesine ve Napolyonun militarizme karşı bir tepki olarak temsil edilir. Saint-Simon, dünyanın sanayileşmesini doğru bir şekilde öngörmüş ve bilim ve teknolojinin insanlığın sorunlarının çoğunu çözeceğine inanıyordu. Buna göre, feodalizme ve militarizme karşı olarak, işadamlarının ve diğer endüstriyel liderlerin toplumu kontrol edebilecekleri bir düzenlemeyi savundu. Toplumun manevi yönü, Avrupa Ortaçağ'da Roma Katolik kilisesinin yerini alan bilim adamları ve mühendislerin elinde olacaktır. Başka bir deyişle, Saint-Simon'un istediği, modern bilimin yönlendirdiği sanayileşmiş bir devletti ve toplumun en yetenekli insanlar tarafından üretken emek için örgütleneceği bir devletti. Toplumun amacı hayat için yararlı şeyler üretmek olacaktır. Saint-Simon, Avrupa ülkelerinin savaşı bastırmak için bir birlik oluşturmasını önerdi. Bu fikirlerin, iki adam tartışmaya kadar Saint-Simon'la birlikte çalışan filozof Auguste Comte üzerinde derin etkisi vardı.Toplumdaki emekçi ve mülk sahibi sınıflar arasındaki kontrast Saint-Simon tarafından vurgulanmamış olsa da yoksulların sebebi tartışılıyor ve en tanınmış eseri olan Nouveau Christianisme (1825 "Yeni Hıristiyanlık") Bir din biçimi. Saint-Simon'un Comte'yle olan son kopuşuna vesile olan öğretisinin gelişimi buydu. Nouveau Christianisme'in yayınlanmasından önce, Saint-Simon kendisiyle ilim kurmaktan uzaklaşmıştı, fakat bu eserde Tanrı'ya olan bir inançtan başlayarak Hıristiyanlığı temel öğelerine dönüştürmeye çalışıyor ve nihayetinde bu öneri ortaya atıyor: Bu dini " Toplumu, en yoksul sınıfın koşullarını olabildiğince çabuk iyileştirmenin büyük hedefine yönlendirin. "Bu Saint-Simon'un tüm okulunun söz kelimesi oldu.
Fransız Devrimi sırasında Fransa'da kaldı ve burada bir arkadaşının öne sürdüğü fonlarla yeni kamulaştırılmış arazi satın aldı. Terör Hükümdarlığı sırasında Palais de Luxembourg'da tutsak tuttu ve Devrimci paranın değer kaybetmesi nedeniyle kendisini muazzam derecede zengin bulmaya başladı. Parlak salonlarında, her kesimden önde gelen insanları eğlendiren, ihtişamlı ve ruhsal bir yaşam sürdürdü. Birkaç yıl içinde kendini iflas ettirmişti. Ecole Polytechnique'deki kurslara katılarak, seçkin bilim insanları eğiterek, bilim çalışmalarına yöneldi.
Saint-Simon, ilk yayınlanan eserinde, Cenevre'de (1803; "Çağdaşları Cenevre sakini harfleri") yayınladı; bilim adamlarının papazların yerini toplumsal düzen içinde almasını önerdi. Siyasi güç sahibi mülk sahiplerinin, sadece bilginin ilerlemesine sübvanse ederek kendilerini korumayı umduklarını savundu.
1808 yılına gelindiğinde, Aziz Simon yoksullaştı ve hayatının son 17 yılı esas olarak cömertlik derecesinde yaşıyordu. Birçok sonraki yayınları arasında De la réorganisation de la société européenne (1814; "Avrupa Topluluğu'nun Yeniden Düzenlenmesi Üzerine") ve L'industrie (1816-18, Auguste Comte ile işbirliği içinde "Endüstri") vardı. 1823 yılında Saint-Simon kendisini bir tabanca ile öldürmeye çalıştı ancak bir gözü çıkarmayı başardı.
Hayatı boyunca Saint-Simon, kendisini sosyal fikirleri için destek bulmaya çalışan uzun bir dizi projeye ve yayına ayırdı. Bir düşünür olarak, Saint-Simon sistem, açıklık ve tutarlılık bakımından yetersizdi ancak modern düşünceye, özellikle de sosyal bilimlerdeki etkisine inkar edilemez. Sosyalist öğretilerinin ayrıntılarından başka, temel düşünceleri basittir ve Fransız Devriminin kan dökülmesine ve Napolyonun militarizme karşı bir tepki olarak temsil edilir. Saint-Simon, dünyanın sanayileşmesini doğru bir şekilde öngörmüş ve bilim ve teknolojinin insanlığın sorunlarının çoğunu çözeceğine inanıyordu. Buna göre, feodalizme ve militarizme karşı olarak, işadamlarının ve diğer endüstriyel liderlerin toplumu kontrol edebilecekleri bir düzenlemeyi savundu. Toplumun manevi yönü, Avrupa Ortaçağ'da Roma Katolik kilisesinin yerini alan bilim adamları ve mühendislerin elinde olacaktır. Başka bir deyişle, Saint-Simon'un istediği, modern bilimin yönlendirdiği sanayileşmiş bir devletti ve toplumun en yetenekli insanlar tarafından üretken emek için örgütleneceği bir devletti. Toplumun amacı hayat için yararlı şeyler üretmek olacaktır. Saint-Simon, Avrupa ülkelerinin savaşı bastırmak için bir birlik oluşturmasını önerdi. Bu fikirlerin, iki adam tartışmaya kadar Saint-Simon'la birlikte çalışan filozof Auguste Comte üzerinde derin etkisi vardı.Toplumdaki emekçi ve mülk sahibi sınıflar arasındaki kontrast Saint-Simon tarafından vurgulanmamış olsa da yoksulların sebebi tartışılıyor ve en tanınmış eseri olan Nouveau Christianisme (1825 "Yeni Hıristiyanlık") Bir din biçimi. Saint-Simon'un Comte'yle olan son kopuşuna vesile olan öğretisinin gelişimi buydu. Nouveau Christianisme'in yayınlanmasından önce, Saint-Simon kendisiyle ilim kurmaktan uzaklaşmıştı, fakat bu eserde Tanrı'ya olan bir inançtan başlayarak Hıristiyanlığı temel öğelerine dönüştürmeye çalışıyor ve nihayetinde bu öneri ortaya atıyor: Bu dini " Toplumu, en yoksul sınıfın koşullarını olabildiğince çabuk iyileştirmenin büyük hedefine yönlendirin. "Bu Saint-Simon'un tüm okulunun söz kelimesi oldu.
Yorumlar
Yorum Gönder